De doolhof

Anna Blaman, Antoon Coolen, Max Dendermonde, Henriëtte van Eyk, Hella Haasse, Alfred Kossmann, Adriaan van der Veen, Simon Vestdijk

Toen in het begin van de vijftiger jaren de roman ‘De doolhof’ verscheen, veroorzaakte dat nogal wat opschudding in de literaire wereld. Het boek, werd uitvoerig besproken, werd goed verkocht, maar zonk – volgens velen onterecht – weg in de vergetelheid. Deze herdruk is zeker op zijn plaats, vooral ook omdat het een knap geconstrueerde, bloeiende roman is, en men tijdens het lezen voortdurend de literaire vaardigheid proeft van de acht auteurs, die elk een hoofdstuk schreven en het elkaar niet gemakkelijk maakten. En het slothoofdstuk heeft Simon Vestdijk is werkelijk een staaltje van letterkundig vakmanschap. De doolhof was ook niet opgezet als literair grapje, maar als een serieus werkstuk.
De doolhof is een roman van de angst, die aanvankelijk vaag, ten dele onbewust, de hoofdpersoon Evert Frel voortdrijft. Frel is een doodgewone man, die zich het liefst voor het leven zou verschuilen in een rustig bestaan. Hij wordt echter voortdurend opgezweept tot daden en acties door Emmie, die hem door haar temperamentvolle en dadenrijke natuur uit zijn evenwicht brengt. Radeloos jaagt hij door Amsterdam, als in een doolhof, vechtend tegen de dreigingen die om hem samenpakken.