Het begon zo…!

Richard S. Prather

Hier is Shell Scott. Schrik der Gangsters. Lieveling der vrouwen.

Ik stond midden op de weg mijn revolver leeg te schieten. Ik vuurde vijf kogels af, maar de wagen van de schurken verdween gierend om de hoek van de volgende straat.  Ze zijn er vandoor, zei ik. De schoften zijn er met de staart tussen de benen vandoor. Toen pas zag ik het. Ze was op de vloer van mijn Cadillac gezakt. Georgia! Georgia! Ik stak mijn handen onder haar armen en probeerde haar op te trekken. Mijn handen werden warm en kleverig van haar bloed. Haar bloed!
Shell…. Het was niet meer dan een gefluister. Haar vinger klauwden krampachtig naar mijn benen. Ik vermoordde… Narda… De woorden gingen gepaard met een golfje bloed en stierven weg in een hese snik. Ik zat daar lange tijd naar haar te staren. Naar haar fantastische figuur. Een eigenaardig meisje die Georgia… maar lief. Ik was een beetje van haar gaan houden. Ik, de man, die haar moest beschermen. Shell Scott, de miraculeuze nimmer falende detective. De stommeling! Misschien zat ze vol gekke ideeën, maar in één opzicht had zij gelijk gehad…
Ze had iemand de doodstuipen op het lijf gejaagd.