Het verschroeide gezicht

Dashiell Hammett

Ze moest het van haar charmes hebben om hem erin te luizen. En dat betekende dat ze zijn blik vast moest houden. Hij was niet ver van me vandaan Ze kwam dicht bij hem staan. Ze zong, dreunde en kweelde Italiaanse lettergrepen in zijn bolle gezicht. Ze had hem!
Hij haalde zijn schouders op Zijn hele gezicht zei ja Hij draaide zich om …
Ik sloeg hem met mijn geleende kruk op zijn hersenpan De kruk barstte in splinters uit elkaar. Filippo’s knieën knikten Hij viel op zijn gezicht op de vloer. Daar bleef hij liggen, doodstil, op een dun straaltje bloed na dat uit zijn haar naar het kleed kroop
Een stap, een tuimeling en een kleine halve meter gestrompel op handen en knieën brachten me binnen het bereik van Filippo’s pistool. Het meisje dat me uit de weg sprong, was al haast bij de deur toen ik met het pistool in mijn hand overeind ging zitten.
Stop! beval ik.

‘Ik heb het hardboiled verhaal niet uitgevonden en ik heb er nooit een geheim van gemaakt dat die eer het meest aan Hammett toekomt.’ -Raymond Chandler