Kermis der IJdelheid

William M. Thackeray

Vanity Fair

Ruim honderd jaar geleden verscheen in Engeland ‘Vanity Fair’, de kermis der ijdelheid, een grootste tijdsroman, die de schrijver op slag wereldberoemd maakte. In alle landen waar het boek in vertaling op de markt kwam, ook in ons land, maakte het furore. Het beeld namelijk, dat Thackeray geeft van het Victoriaanse Engeland, is zo volledig, zo raak en daarbij vaak ook zo onthullend, dat het de lezer van vandaag zeker even sterk boeit als het toentertijd Thackeray’s tijdgenoten deed.
Vlijmscherp hekelt de schrijver het leven in de zogenaamde hogere kringen, een leven dat zich voortbeweegt in ledigheid, verveling en nutteloosheid. Schril steekt de rijkdom af tegen de schrijnende omstandigheden waarin de armsten leven. Tot die minder bedeelden behoort het weesmeisje Rebecca (Becky) Sharp. Thackeray  heeft haar tot het sprankelende middelpunt van zijn roman gemaakt en om haar heen de talrijke uiteenlopende karakters gegroepeerd, die zijn vaardige pen tot leven wist te brengen.
Wanneer Becky in aanraking komt met mensen uit de hogere standen, laat zij niets na om in deze kringen te worden opgenomen. Geraffineerd maakt zij gebruik van haar jeugd en schoonheid, en menig manspersoon van goeden huize raakt verstrikt in het web van deze intrigante. Haar invloed op anderen heeft op dezen soms minder aangename gevolgen, maar door de romantische overdrijvingen van de schrijver doen ze niet zelden hoogst amusant aan.

Thackeray breedsprakigheid in dit verrukkelijke boek werd deskundig opgevangen door de zorgvuldige bewerking van M.A. Knape.
De zestien foto’s in de tekst werden ontleend aan de beknopte versie van dit boek zoals die met groot succes op het t.v.-scherm werd gebracht.

Uit onbekend
328 pagina’s
Afmetingen : 16 x 24.5 x 4 cm
Hard cover met beschadigde papieren omslag.
Uitgever: V.A. Kramers

Het boek heeft wat gebruikersschade vooral aan de papieren omslag.