Varen en vechten. Hondenwacht

K. Norel

Het vliegtuig bleef boven hen vliegen, in wijde kringen. Het hield hen in het oog. Het was natuurlijk een verkenner, die al lang zijn basis op de hoogte had gebracht dat hij een alleen varend
oorlogsschip had ontdekt. Het leidde de Japanse luchtvloot, die waarschijnlijk al was opgestegen, naar hen toe. De aanval zou gauw komen. “We kunnen ze hebben, meneer,” zei de konstabel van de batterij op het achterschip. ,,We zijn precies geknipt voor dit akkevietje.” ,,Welja!” zei Fred en hij probeerde opgewektheid en zekerheid in zijn stem te leggen, maar zijn vertrouwen, tot gisteren ongeschokt gebleven, was finaal weg. De Japanse luchtmacht! Zij had haar slag geslagen in Pearl
Harbor; zij had de Repulse en de Prince of Wales vernietigd; zij had de Nederlandse eskaders in de Bali Zee en Straat Gaspar geteisterd en gestuit. De Ouwe Jacob voer alleen, terwijl in de voorgaande slagen hele vloten tegen de Jappen vochten en het aflegden. Het was uitgesloten dat zij deze aanval zouden overleven.

Bovenstaand fragment is ontleend aan het tweede deel van de trilogie Varen en Vechten: de geschiedenis van de Nederlandse marine en koopvaardij in de Tweede Wereldoorlog. De schrijver
heeft hiervoor gesproken met zeelieden, de dagboeken gelezen die sommigen hebben bijgehouden, de verzamelde rapporten bestudeerd en kennis genomen van hetgeen met name over de
marine is gepubliceerd.

De titels van de trilogie kunnen als volgt worden verklaard:
de Eerste Wacht op een schip duurt van 20 tot 24 uur, de tijd dat het donker wordt; tijdens de Hondenwacht van 0 tot 4 uur is het nacht; bij de Dagwacht van 4 tot 8 uur word.

ISBN 9010301729
uit 1981 dertiende druk
127 pagina’s
Afmetingen boek:  13 x 20 x 1.4 cm
Uitgever: Elsevier

Boek met gebruikersschade, kaft/rug hebben wat schade, rand van de pagina’s is wat gevlekt  zie ook de foto’s